معرفی کامل ساز گوسلی
مقدمه ساز گوسلی
ساز گوسلی در طبقهبندی سازهای كوردوفون یا زهي زخمهاي قرار میگیرد. ساز گوسلي يكي از قديميترين سازهاي زهي زخمهاي چند سيمه است. تاريخچه دقيق تولید و ساخت اين ساز مشخص نيست.
تاریخچه ساز گوسلی (Gusli)؛
اين ساز در تاريخ و حماسههاي روسيه ذكر شده است. در موزه گلينكا يك جفت گوسي نووگوردي (Novgorod) از قرن 13 و 14ام وجود دارد. ميراث نوووگوردي گوسلي با افسانهها و داستانها و اشعار حماسي درباره بازرگان و نوازنده گوسلي نوگورودي سادكو (Sadko) ارتقا يافت.
گوسلی در گذر زمان
در اواخر قرن قبل گوسلی استفاده از ساز گوسلی قدري كمياب شد، ولي ساز گوسلی، موسيقياش و فرهنگ آن حفظ شد تا از مرگ آن جلوگيري شود. ساز گوسلي به سبك بال شكل از اوايل قرن جاری میلادی ابداع شده است. (همچنين سبك كلاهي شكل اين ساز نيز وجود دارد.) گوسلي بال شكل محفظه ذوزنقهاي مانند با عمق 50 ميليمتر و طولی 850 تا 900 ميليمتری از جانب اطرافش دارد. اين ساز در حدود 15 سيم فلزي دارد. اين سيمها به قلابهاي كوچكي وصل شدهاند و روي صفحه صدا پخش شدهاند. طول مرتعش سيمها با يك خرك شناور روي صفحه صدا مشخص ميشود و سپس انتهاي آزاد سيمها دور پينهاي كوك پيچانده ميشوند.
نحوه نواختن
غالباً گوسلي به صورت ايستاده نواخته ميشود، بطوريكه لبه انتهاي بلندتر روي زانوها قرار ميگيرد؛ دست چپ (روي پينهاي كوك و خرك) سيمهايي كه روي اكورد/ملودي نيستند را دمپ ميكند، در حاليكه دست راست سيمها را ميكند يا میزند.