معرفی کامل سینثسایزر
مقدمه
سینثسایزر (به انگلیسی: Synthesizer یا Synth) (به فارسی: ساز برقی یا ترکیبکننده) ابزار الکترونیکی است که قادر به تولید انواع مختلف صدا و ترکیب سیگنالهای با فرکانس متفاوت است. سینثسایزر به جای تولید صدای مستقیم طبیعی سیگنالهای الکتریکی میسازد که میتواند متعاقباً از داخل بلندگو یا هدفون پخش شود.
سینثسایزرها با روشهای متعددی به تولید سیگنالهای الکتریکی صداهای مختلف میپردازد که این روشهای تولید و ترکیب سیگنالهای صدایی، منجر به دسته بندی انواع مختلفی از این وسیله میشود که عبارتند از: سینثهای افزاینده و کاهنده، سینثهای جدول امواج، سینثهای فرکانس تلفیق، سینثهای فاز اغتشاش، سینثهای سمپل پایه و سینثهای قالبسازی فیزیکی.
اولین سینثسایزر الکتریکی در سال ۱۸۷۶ توسط الیشا گری اختراع شد، وی به دلیل توسعه بخشیدن به مدلهای اولیه تلفن شناخته شده بود. رابرت موگ با اختراع مدل کاملاً جدیدش انقلابی در صنعت ساخت سینثسایزرها انجام داد که در سال ۱۹۶۸ توسط وندی کارلوس در آلبوم «باخ روزآمد» استفاده شد، آلبومی محبوب که صدای سینثسایزرها را به موسیقیدانهای بسیاری معرفی کرد. در سال ۱۹۷۰ توسعه اجزای جامد مینیاتوری به سینثسایزرها اجازه داد تا تبدیل به ابزارهایی خودمتشکل، قابل حمل و آسان برای بکارگیری در اجراهای زنده شوند.
اولین سینثسایزر الکتریکی در سال ۱۸۷۶ توسط الیشا گری اختراع شد، وی به دلیل توسعه بخشیدن به مدلهای اولیه تلفن شناخته شده بود. رابرت موگ با اختراع مدل کاملاً جدیدش انقلابی در صنعت ساخت سینثسایزرها انجام داد که در سال ۱۹۶۸ توسط وندی کارلوس در آلبوم «باخ روزآمد» استفاده شد، آلبومی محبوب که صدای سینثسایزرها را به موسیقیدانهای بسیاری معرفی کرد. در سال ۱۹۷۰ توسعه اجزای جامد مینیاتوری به سینثسایزرها اجازه داد تا تبدیل به ابزارهایی خودمتشکل، قابل حمل و آسان برای بکارگیری در اجراهای زنده شوند.
با شروع قرن 21، سینثسایزرها در بسیاری از ژانرهای موسیقی نظیر؛ موسیقی پاپ،موسیقی راک، موسیقی دنس و... مورد استفاده قرار گرفتهاست. برخی از آهنگسازان موسیقی کلاسیک معاصر نیز برای سینثسایزرها قطعاتی را نوشتهاند.